อาจมีหลายคำถาม ที่วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา
ว่าทำไมต้องอ่อนล้า เพื่อบางคน
ผลักดันคนที่ยืน อยู่ข้างล่างให้ยืนอยู่ข้างบน
เหนื่อยก็ต้องทน และทนไปเพื่ออะไร
บางครั้งก็สงสัย ที่ทำไปคุ้มค่าหรือเปล่า
เป็นแค่ดาวส่องทางชั่วข้ามคืน
ไม่มีใครที่จำ คนที่ทำให้ใครมีที่ยืน
แต่ที่ฉันยืน ยังยืนต่อไปทำไม
คือความสุขใช่ไหม ที่ได้มายืนข้างหลัง
จึงมีเรี่ยวแรง พลังได้มากอย่างนี้
มันคือความรักเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่
ที่ได้มาอยู่ตรงนี้ และเห็นคนยืนตรงหน้าไปสู่ฝั่งฝัน
บางครั้งก็เคยคิด มีชีวิตไว้เพื่อใครๆ
เทียบกับเส้นทางมากมายที่ฉันมี
ทำไมไม่เลือกทาง ที่ฉันก้าวได้ไกลกว่านี้
เลือกจะหวังดี เพื่อคนอื่นไปทำไม
และคงหวังดี จากวันนี้ไปจนวันตาย